ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ… ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ

Εκανες λαθος κι εμπιστευτηκες
ανθρωπους που φορουσανε γραβατα…
Τα ρουχα τους ειναι πολυτιμοτερα από σενα.
Εκανες λαθος που στις πορτες
των σαλονιων των πλουσιων προσηλθες.
Κλειστες οι πορτες τους, κλειστες και οι καρδιες τους
το ντυσιμο σου το φτωχο τους προσβαλλει.
Εκανες λαθος μορφωμενους που πλησιασες,
 αυτοι αγαπησαν τη ζηλια και το φθονο
 κι εσενα θα σε φανε υπουλα τα λογια τους τα δολια.
Εκανες λαθος και κατεφυγες
 σε μερικους με ρασα και αμφια σπουδαια.
Θε να σου ψλλουν για την πιστη και μετανοια
 και θα σε αφησουν να πεθανεις στην απογνωση
 να λιωνεις και να ταπεινωνεσαι.
(Του Σαμαρεοτη του καλου
 αν θα διαβασεις την παραβολη θα καταλαβεις)
Θελεις να παρεις καλοσυνη, βοηθεια στη φτωχια και τη
θλιψη,
Να καταφυγεις σε οσους κλαινε γοερα απο το πενθος το βαρυ
 και σε οσους ψαχνουν στα σκουπιδια για τροφη.
Αυτοι θα σε βαλουνε στο αχουρι τους,
 θα σε φιλεψουνε  ψωμι και νερο αν εχουν…
Οι αλλοι… οι Μεγαλοι και περηφανοι για την αξια τους,
 θα εξακολουθουν να ψιθυριζουν για τη φτωχια τους
 και πως δεν εχουν.
Και… μηπως εχουν δικαιο;
Η τσεπη τους γεματη με λεφτα…
Μα η σκεψη και η ψυχη τους… αδειες τραπεζες Αγαπης.